Lieven Verkouille (gitaar/stem), Sean Huylebroeck, (gitaar) en Ruben Aneca (drums) maakten al samen muziek in hun tienerjaren in het muziekminnend polderdorpje Leffinge. Na de eerste nummers scheidden onze levens zich echter. Tien jaar later (2018), na het aanscherpen van hun vaardigheden in verschillende projecten, keerde hun ambitie terug. I Am Batman was geboren.
Geweldige ideeën en riffs werden gedropt, songs werden gesmeed, Kristof Verkouille (bas) vervoegde de band, lokale optredens volgden en een debuutalbum werd opgenomen. De band zal deze dubbel LP officieel voorstellen met een optreden in De Zwerver in Leffinge op 23/12/2022.
I Am Batman zet de luisteraar op Ce Cul meermaals op het verkeerde been. Eerst denk je naar een a-capella barbershop quartet te luisteren, vervolgens gaat de band de jazz toer op, om dan over te schakelen op stevige garagerock en te landen bij een stukje spoken word. Airship vangt aan als progressive bluesrock en voegt daar brute energie aan toe, zodat je een kruising krijgt van Jimi Hendrix en Black Sabbath. Je krijgt er alleszins een retrorock gevoel bij. Yellow Lights is een eigenzinnig jazzrocknummer, dat enerzijds licht en zomers klinkt, maar anderzijds ook een onderhuidse tristesse bevat. En dat overigens gesteund door een ijzersterke productie.
Banana blijkt funk te combineren met boosheid en gitaargeweld. I Am batman kiepert daar bovendien nog een lading Slavische pop over uit. Front Right brengt me in een nostalgische bui. Niet voor het eerst vraag ik me af of de mannen van I Am Batman een oude ziel hebben. Als ik niet beter wist, zou ik denken hier met een stel geroutineerde oude rockers te maken te hebben. Jasper is opgebouwd uit ogenschijnlijk niet op elkaar passende elementen. Zo begint het nummer Toy Dolls-gewijs met vrolijke onzinpunk. Daaraan wordt dan een brok hevig resonerende stonerrock aan toegevoegd. En alsof dat nog niet genoeg is , giet men er ook een scheut voordrachtkunst bij. Het resultaat levert een uiterst interessante song op.
I Am Batman houdt duidelijk van variatie , want ook op Kung Pow worden weer twee verschillende rockstijlen op magische wijze aan elkaar geknoopt. In dit geval betreft het een huwelijk tussen langzame doorleefde bluesrock en snelle snedige stonerrock. Staalfabriek bestaat uit laidback countrymuziek waaraan met stoner geïnjecteerde kleinpunk wordt vastgeschroefd. Thirsty Plant tenslotte put inspiratie uit Jimi Hendrix, Queens Of The Stone Age, Lenny Kravitz en Red Hot Chili Peppers.
ConcIusie:
I Am Batman heeft me positief verrast. Dit Leffings kwartet is alleszins geen doordeweeks rockbandje. Ondanks de wat knullige bandnaam en relatief jonge leeftijd brengen ze smaakvolle, facetrijke, gerijpte rockmuziek. Hun songs doen me eerder aan vervlogen hoogdagen van de rock denken, dan aan een nieuwe aanstormende band. Stilistisch laten ze zich bovendien niet in een hokje steken.
(Tekst: Koen Asaert i.o.v. Snoozecontrol)