Op Madous titelloze debuut uit 1982 (!) kreeg zangeres Vera Coomans van haar man Jan Devos teksten toegestopt over een vrouw die zich half bewusteloos dronk, een overspelige echtgenoot dood wenste of een klant zag sterven na de seks.
Op ‘Is er iets?’ springt de oude song ‘Het doet geen pijn’ eruit. Thema: verkrachting. Stuk tekst: ‘Ik heb het overal gedaan / maar nooit in een gracht / en nooit in de regen’. De scherpe kanten zijn op veel plekken verzacht, maar opgelet: ‘Ronquières’ leek een lied over zorgeloos fietsen langs het kanaal, maar de ik-figuur kán niet meer fietsen. Op ‘Is er iets?’ verstaan mensen elkaar niet.
Of ze zien iets wat er niet is. Ze leven vaak binnen. Ze sluiten deuren en luiken. ‘Niets dringt door’ begint met ‘Van zijn soep wil hij niet eten / zijn hand luistert niet meer naar zijn hoofd / en hij is weer de naam vergeten / van het meisje dat hem heeft verschoond’. Madou was vroeger meer de stuwende toetsen van Wiet Van de Leest, die nu viool speelt.
De twee Madou-kinderen heten Louis Van de Leest en Thomas Devos. De stem waar je voor gaat staan blijft uiteraard die van Vera Coomans.
